Η χθεσινή γκέλα, γιατί περί γκέλες πρόκειται όταν δεν νικάς αυτό το πράσινο συνονθύλευμα, έχει πολλές αιτίες. Η βασική κατά την γνώμη μας είναι η νοοτροπία των παικτών του Ολυμπιακού και πολύ λιγοτερο το ροτεσιον με την έννοια ότι δεν μπορεί να έχουν...κουραστεί από τις 22 Σεπτέμβρη. Παρόλα αυτά ας το ξεκινήσουμε ανάποδα, από το ροτέσιον που όλα τα σάιτ παρουσιάζουν ως βασική αιτία παρόλο που τα ίδια σάιτ έλεγαν το αντίθετο στο ματς με την Τρίπολη όπου πάλι δεν ήταν καλός ο Ολυμπιακός όπου έγιναν 6 αλλαγές στην ενδεκάδα. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Χθες ο Ολυμπιακός δεν έχασε (γιατί σαν ήττα είναι για εμας) επειδή δεν έπαιξε με αλλαγές όμως εξίσου αλήθεια είναι ότι ο Μαρτινς εμπιστεύεται 11+2 παίκτες σε όλα τα ματς. Μέχρι και οι αλλαγές του (Καμαρά, Ραντζέλοβιτς, Ελ Αραμπί) είναι οι ίδιες σχεδόν σε κάθε αναμέτρηση. Αβραάμ, Μπα, Μπενζια, Σουντάνι, Καμαρά είναι παίκτες που μπορούν να αγωνιστούν κι έχουν αποδείξει στις λίγες συμμετοχές μέχρι τώρα ότι «πατάνε» καλά. Ειδικά ο Σουντανί είναι δεδομένο πως έχει αδικηθεί σφόδρα με τα λιγοστά λεπτά συμμετοχής αφού όποτε έχει παίξει είναι μόνιμη πηγή κινδύνων για τον αντίπαλο. Τέλος πάντων αν χθες είχαμε 2-3 αλλαγές στην ενδεκάδα η γνώμη μας είναι ότι δεν θα άλλαζε η εικόνα όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να «ανοίξει» το ροτεισον ο Μαρτινς. Το ΒΑΣΙΚΟ πρόβλημα του Ολυμπιακού φέτος στο πρωτάθλημα για εμάς, είναι η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ των παικτών. Παρότι ο πρόεδρος Βαγγέλης Μαρινάκης αλλά και ο προπονητής αναφέρονται συνεχώς πως πρώτος στόχος είναι το πρωτάθλημα οι παίκτες φαίνεται να μην τους ακούν και να έχουν τις δικές τους προτεραιότητες. Αυτές είναι το Τσάμπιονς λιγκ. Δεν είναι το χθεσινό ματς αλλά σε όλα τα ματς του πρωταθλήματος ο Ολυμπιακός δεν έχει εμφανιστεί καλός και ήταν θέμα χρόνου να χάσει βαθμούς. Οι παίκτες προφανώς ενδιαφέρονται μόνο για την Ευρώπη όπου τους παρακολουθούν πληθώρα μάνατζερ από το εξωτερικό και όταν παίζουν εντός συνόρων αλλάζει τελείως η προσήλωση και η απόδοσή τους. Δεν μπορεί να διαλύεις Μπασακσεχίρ και Κρασνοντάρ και να παίζεις με την Τρίπολη να σκοράρεις στην αρχή και μετά επί ολόκληρο δεύτερο ημίχρονο να κάνει η εξέδρα τον...σταυρό της που σε κάθε φάση που δεν ισοφαριζόμασταν. Φαίνεται μια αδιαφορία στα ματς πρωταθλήματος αλλά κι ένας φόβος. Οι ποδοσφαιριστές δεν βάζουν τα πόδια τους στην «φωτιά» φοβούμενοι ίσως κάποιον τραυματισμό που θα τους κάνει να χάσουν το επόμενο ευρωπαϊκό παιχνίδι. Όμως όλα αυτά είναι απαράδεκτα για τον κόσμο και την διοίκηση του Θρύλου. Μετά από δυο ολόκληρα χρόνια χωρίς κάποια κούπα εντός Ελλάδας είναι δεδομένο ότι πρώτος, ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟΣ και ίσως ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ στόχος του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ είναι η ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ επιστροφή στην κορυφή του πρωταθλήματος. Είναι η μοναδική θέση που ταιριάζει στον δαφνοστεφανωμενο έφηβο των 44 πρωταθλημάτων.
Έχει... «μαλλιάσει» η γλώσσα του Μαρινάκη, του Μαρτινς ότι ΠΡΩΤΟΣ ΣΤΟΧΟΣ είναι το πρωτάθλημα. Κατέβηκε μάλιστα και ο ίδιος ο ηγέτης της ομάδας μετά την Τότεναμ τους και το είπε στα αποδυτήρια. «Θέλω νίκη με ΠΑΟ και το πρωταθλημα».
ΥΓ: Ο διαιτητής του χθεσινού αγώνα ήταν ολοφάνερο ότι ήθελε οπωσδήποτε την ισοφάριση του ΠΑΟ. Άφησε το σκληρό παιχνίδι δεν τιμώρησε όσο θα έπρεπε τους «πράσινους». Επίσης έδωσε 2 πέναλτι το πρώτο ανύπαρκτο ενώ επειδή «τόλμησε» ο Σα να το πιάσει έψαξε εναγωνίως την επανάληψη του πέναλτι. Χειρότερος από τους Έλληνες ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ αποδείχθηκε ο συγκεκριμένος ο οποίος δεν πρέπει να ξανασφυριξει ματς του Θρύλου μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου